"Cikgu...sy tidak boleh belajar. Sy nak lupakan dia,tp tak boleh. Hubungan kami dh jauh,ckg. Dia berjanji tidak akan tinggalkan sy,tp skrang tanpa sebab dia minta sy melupakan dia. Sy tak tahu nak mengadu dgn siapa,ckg. Sy benar2 sedih", suara Eka masih tergiang2 di cuping telinga sy. Suaranya yg bgetar,menjadikan hati sy terheret sama merasai ksedihannya. Kalau ikutkan rasa marah, hendak saja sy menempelak dia semula tp,ketika dia bhadapan saat2 ksedihan sperti itu, tak sampai hati sy hendak mengeluarkan kata2 yg boleh menambah kelukaannya walaupun hakikatnya sy agak marah juga.Mengapa dia mensia-siakan masa dengan bercinta yg belum pada waktunya.
Musibah Bercinta
Ketika mengajar, sy sering menyelitkan peringatan kepada pelajar2 tentang musibah bercinta di alam persekolahan. Rasanya,semua pelajar tidak akan suka apabila sy menyentuh bab maruah di dalam kelas. Sy tahu, hampir 100 peratus pelajar sy mempunyai pasangan masing2.Jadi,apabila sy bcakap soal yg berkaitan dgn cinta, silap2 hari bulan akan terkena ke batang hidung mereka. Sebenarnya, demi Allah, sy tidak berniat unt mengenakan sesiapa melainkan dgn tujuan mengingatkan mereka agar mjauhkan diri daripada bahana cinta yg belum pada waktunya di mana akhirnya mbawa mereka ke lembah penzinaan. Sy harus berhati2 dlm mengeluarkan kata2 dan 'nawaitu' yg ikhlas kerana sy juga mpunyai anak2 remaja. Tersilap niat di hati, perkara2 begini akan berbalik kepada diri sendiri. Nauzubillah.....
"Kamu patutnya bersyukur,Eka. Kamu dah nampak siapa dia sbelum kamu berkahwin. Cuba bayangkan dia buat hal setelah kamu berkahwin dgnnya?" Ujar saya merangsang dia berfikir. Dia tetap menangis. Kata2 sy seolah2 tidak didengarinya. Kepalanya hanya digeleng2kan sbagai tanda tidak dapat menerima nasihat sy. Mungkin dia mahu sy mcari jalan bagaimana hendak merapatkan semula hubungan kekasihnya. Ketika itu, sy rasakan diri sy benar2 tidak berguna kerana tidak dapat meredakan perasaannya yang sedang gundah gulana.
" Ya Allah....apalah yg hendak sy katakan agar ia dapat meredakan hati pelajar sy yg berada di dalam kesedihan." Sy bermonolog sendiri. Sy memegang tangan dia agar rasa sedih itu dapat sy redakan dgn perkongsian jiwa.
" Ya Allah....apalah yg hendak sy katakan agar ia dapat meredakan hati pelajar sy yg berada di dalam kesedihan." Sy bermonolog sendiri. Sy memegang tangan dia agar rasa sedih itu dapat sy redakan dgn perkongsian jiwa.
Tidak Terkejut
"Sy tahu, ckg. Dia memang tak baik. Tp, sy dah rosak kerana dia. Sy dah bagi apa sj yg dia hendak. Sy takut sgt kehilangan dia, ckg..." Suara Eka tersekat2 menahan kesedihan. Sy menarik nafas panjang. Kesal sangat tapi,sy tidak terkejut lagi mendengar pengakuan sebegini. Telinga sy dah beratus kali mendengarnya drp berpuluh2 pelajar. Dah lali. Dan,bukan setahun, dua sy menjadi guru. Masalah pelajar yg terlibat dengan pkara sebegini, tidak terhitung dengan jari. Disebabkan mata dan telinga sy sering melihat dan mendengar perkara yg sama, sedikit sebyk ia membantutkan sy utk memperoleh cahaya mata yg ramai. Sy tsgt takut.....takut tidak mampu mendidik anak2 supaya menjadi anak tahu yg menjaga maruah diri.
Sy tahu siapa boyfriendnya. Pelajar dari sekolah ini juga. Sebaya dengannya cuma berlainan kelas. Otak sy sakit mcari kata2 untuk merasionalkan dia. Dalam masa yg sama, sy memohon kepada Allah agar memberi sy idea utk berkata2 agar dapat meredakan hatinya ketika itu. Tiba2, sy teringat bagaimana sy mengatasi kesedihan yg melanda sy suatu ketika dahulu. Sy tpaksa berkongsi pengalaman sy dengannya agar dia dpt mengikut cara sy menyelesaikan masalah.
"Eka,masa ckg kat Universiti dulu, ckg pernah mengalami kesedihan yg teramat sgt. Entah berapa hari ckg menangis ketika itu. Masa tu, minggu exam. Ckg tak dpt tumpukan pada study kerana kesedihan yg ckg alami. Orang di sekeliling ckg pun gagal meredakan perasaan ckg. Kamu tahu kenapa? Kerana kesedihan itu ada di dalam hati kita.Dan...kamu tahu apa yg ckg buat?"
Panjang lebar sy bercerita dengannya. Rasanya,ini pertama kali sy berkongsi cerita dengan pelajar sy tentang kisah hidup sy. Sebenarnya sy tidak suka bercerita kisah lama.Semua cerita lama, akan merosakkan hati sy tp sy terpaksa bercerita juga dgn Eka dgn harapan dia boleh meniru cara sy.
"Apa yg berlaku masa tu,ckg?" Tanya Eka yg masih basah pipinya dek air mata. Sy memegang tangannya.
"Masa tu,orang yg hampir2 nak jadi suami ckg meninggal dunia. Pada masa yg sama, ckg ada exam. Mcm mana nak jawab soalan kalau hati dan perasaan ckg tidak tenteram? Cuba kamu bayangkan, Eka?" Hati sy terasa sayu mengingatkan kembali kenangan itu. Sy cuba menahan rasa sedih ketika itu.
"Bagaimana ckg mengatasi rasa sedih itu? Ckg buat apa?" Dia seolah2 berminat untuk mengetahu kisah sy. Sy rasa lega apabila melihat air matanya mula kering di pipi. Mungkin, dia terlupa kesedihan yg dialami.
Bungkuslah Kesedihan Itu
"Kamu nak tahu apa ckg buat???? " Tanya sy sambil tersenyum. Dia hanya mengangguk2kan kepala.
"Kamu mesti janji dgn ckg yg kamu juga akan buat perkara yg sama seperti ckg buat,ok?" Sy meminta dia berjanji sambil menghulurkan tangan sy. Perlahan2 dia menyambut tangan sy.
"Eka, masa tu ckg tak tahu nak buat apa. Kalau ckg gagal dalam exam, itu bermakna ckg gagal dlm mencorakkan masa depan ckg.Jadi, ckg bentangkan kain batik dan ckg cuba bungkus kesedihan itu di dalam kain batik yang telah dibentangkan. Ckg sebut berkali2 dlm diri: ini bukan masanya utk aku bersedih. Kemudian, ckg ikat kain batik itu dan menyimpannya ke dalam almari. Ckg nekad masa tu. Dan kamu tahu, ckg dpt menumpukan fikiran ckg pada exam minggu itu. Alhamdulillah....ckg berjaya juga. Habis saja exam, ckg buka bungkusan itu kembali. Kesedihan itu datang kembali. Dan masa tu, ckg cuba berfikir secara rasional. Yang hidup pasti akan pergi juga, kan??? Apa yg ingin ckg katakan di sini, masa ni kamu tak boleh berfikir dgn baik. SPM dah dekat. Simpan dulu kesedihan kamu tu. Tumpukan dulu pada study. Biarkan kesedihan itu tersimpan dulu. Insyallah, bila kamu dah boleh berfikir,kamu buka semula bungkusan itu dan pada masa itu kamu harus cuba menyelesaikan dan menanganinya."
Bersinar Kembali
Panjang lebar sy bercerita dengannya. Sy merenung matanya. Jelas kelihatan matanya mula bersinar kembali. Sy melihat Eka tersenyum kecil. Hati sy lega.
"Boleh ke kamu lakukan, Eka?" Tanya sy. Dia tidak menjawab. Sy mengulangi semula pertanya sy. Dan, perlahan-lahan dia bersuara......"sy cuba, ckg."
Dia keluar dari bilik seni sy. Sy yakin dia sedang berazam untuk mencuba seperti apa yg sy lakukan. Tanpa sy sedari, air mata sy pula yg mengalir. Sy pun tak pasti untuk apa sy menitiskan air mata......
Tiada ulasan:
Catat Ulasan