 |
| Dari kiri: kak Sarimah,Shuaimi, kak Biah dan saya |
" Sedap bubur yg nora masak. Habis kak Biah makan. Terima kasih,nora"
Itu ayat pertama yg keluar dari mulut sahabat sy, kak Biah tatkala sy sampai ke wad HDW di hospital Selayang,semalam. Luluh hati sy melihat wajah kak Biah yg baru sahaja menjalani pembedahan membuang sebahagian hatinya yg rosak dan batu di dalam hempedu.
"Nora, doktor kata, dia suspek ketumbuhan yg ada pada hati kak Biah tu, kanser tp tak tahu jenis apa", kata Kak Biah lg.
Semakin meruntunlah jiwa sy ketika itu. Sy benar2 kehilangan kata2. Air mata bila2 masa je nak mengalir tapi sy kena kuat depan kak Biah.
"Syyyyhhhh....kak Biah jgn cakap byk2. Nanti kak Biah sakit," pujuk sy agar kak Biah tidak lagi menceritakan tentang sakitnya. Sy sgt sedih ketika itu. Dan dapatlah sy membayangkan betapa beratnya bahu kak Biah menanggung ujian itu. Sy lihat,leher kak Biah ditebuk. Tak tahu untuk apa. Tp, yg pasti setiap kali kak Biah byk bercakap, sy dapat merasakan kesakitan di lehernya itu.
Ya Allah...besarnya nikmat sihat. Betapalah kita wajib mensyukuri kenikmatan sihat ini. Kata-kata sy tidak langsung diendahkan. Kak Biah terus saja bercerita walaupun sy tidak berapa dengar apa yg dikata. Suaranya sgt perlahan. Sesekali, sy dpt menangkap kata2nya berdasarkan gerak bibirnya. Sungguh menyedihkan sy.
6 tahun lalu, sy byk masa bersama dengan kak Biah. Dia antara kawan yg sgt memahami sy. Selalu sedia menghulur bantuan tatkala sy memerlukan. Betullah kata seorang pujangga, " seseorang kawan itu, kita tidak boleh mengangkat darjatnya sebagai seorang sahabat selagi belum diuji dgn satu peristiwa getir yg menguji kesetiaannya bersama kita". Dan, sy berani berkata bahawa kak Biah telah pun melepasi ujian itu. Mudah sj sy membuat kesimpulan tentang kak Biah...."Dia seorang yg sangat baik dan sy menyanyanginya".
Sebelum bertolak sy memeluk dan mencium pipi dan dahi kak Biah. Sy berbisik ke telinganya.
"Kak Biah, Nora hanya boleh ckp je walaupun belum tentu Nora sekuat kak Biah. Kak Biah cuba redha ya. Jgn berburuk sangka pada Allah. Jangan lupa berdoa. Kita buat sama2 ye. Nora sayang sangat kak Biah tp tak mampu nak tolong ringankan kesakitan kak Biah."
" Kak Biah pun sayangkan Nora dan bertuah sgt dapat kawan mcm Nora yg sentiasa ada bersama kak Biah dalam apa juga keadaan", balas kak Biah. Sy menutup mulutnya supaya dia tidak byk berkata2 lagi. Senyuman pahit kak Biah menghantar sy keluar dari bilik itu. Sy ingin lebih lama bersama kak Biah tetapi memandangkan wad tersebut terhad kepada pelawat yg hadir, sy terpaksa memberi laluan kepada saudara mara kak Biah.
Sesungguhnya sy sangat mengaguminya. 4 kali sy datang melawat kak Biah sebelum ini, beliau tidak pernah meninggalkan solat walaupun ketika itu rusuknya ditebuk untuk mengeluarkan bendalir kuning yg terkandung pd hatinya. Dan pada hari itu, kak Biah tetap menjaga auratnya dengan menutup kepalanya dengan kain putih kerana tudungnya tiada bersama di bilik tersebut.
Ya Tuhan, jika ada sedikit ruang untuk sy berdoa......" Sembuhkan kak Biah. Dan ketumbuhan di hatinya itu, bukan kanser seperti yg dijangka oleh doktor. Sy sayangkan dia sebagaimana dia menyanyangi sy. Namun sy akur, kasih sayangMu ya Allah, lebih tinggi buat kak Biah jika dibandingkan kasih syg sy."
Tiada ulasan:
Catat Ulasan