Kadang2, kita perlu berpisah dgn suami dalam tempoh yang singkat. Bukan apa, cuma apabila kita berjauhan, barulah kita tahu betapa pentingnya pasangan kita dalam hidup ini. Kalau pasangan sentiasa ada di sisi, kita tidak nampak kewujudannya kerana semua perkara yg dilakukan oleh pasangan kita merupakan rutin biasa dan kita tidak nampak di mana pentingnya dia.
Hari ini, sy ditinggalkan oleh suami yg berkursus selama 4 hari. Ya Tuhan, betapa lintang pukangnya sy mengurus kehidupan. Adakalanya macam nak tertanggal kaki dan tangan. Itu baru sehari. Keletihan sy berpanjangan sampai ke malam. Di tambah lagi dengan ketiadaan kenderaan yg baru dihantar ke bengkel.
Di saat2 ini, sy menjadi insaf.
Teringatkan suami di sisi. Semua kerja dibuat bersama....dan tiada kerja yang membebankan kerana kami akan menyelesaikannya bersama walaupun kerja2 di dapur. Tiba2 sahaja kasih sayang sy menggunung terhadap suami. Dan di saat2 ini juga, sy melihat, betapa cantiknya dia di mata sy. Sy melihatnya dengan mata yg berseni yg datangnya dari sudut hati yg paling dalam.
Terima kasih kerana byk membantu sy dalam menguruskan kehidupan ini.
Walaupun dia tidak pernah memberi sy sebuah kereta mewah, emas permata yang berkilau2, baju yg mahal dan rumah banglo yang indah tapi sy mensyukuri apa yg sy miliki sekarang ini. Kasih sayang yang diberikan sudah cukup membahagiakan sy. Kehadirannya membuatkan jiwa sy terisi. Terima kasih wahai suami.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan